Aa- en Hunze wielerweekend.
Afgelopen zondag was onze clubfotograaf Fred aanwezig bij de Ronde van Gieten en maakte onderstaand verslag en 3 prachtige fotoreportages !! Dank voor jouw bijdrage Fred.
Ronde van Gieten weer terug.
Zondag beleefden we de wederopstanding van de Ronde van Gieten. Een ronde met een rijke historie, die begon op 3 augustus 1958. Henk Nijdam (amateur) en Henk Hoekstra (nieuweling), de twee Noordelijke wielercoryfeeën uit die tijd, schreven de ronde destijds op hun naam. Nadien zouden er nog vele toppers volgen, waaronder Henk Benjamins, Herman Snoeijink, Anne Koster, Piet Kleine, Gerard Schipper, Lammert Huitema en Allard Engels. Sinds 1997 is de Gieter wielerronde niet meer georganiseerd en kreeg de veldrit de volledige aandacht.
Vorig jaar haalde Gieten de districtskampioenschappen binnen en dat werd zo’n succes, dat de plaatselijke organisatie onder leiding van Rikus Bartol, besloot om de Ronde van Gieten weer nieuw leven in te blazen.
De lange wedstrijddag begon om half 10 met de jeugd. ’s Middags reden de prominenten, de junioren, de nieuwelingen en tenslotte kwamen ook nog de sportklassers aan de start. Categorieën die weinig startgelegenheid krijgen en dus zou je een “volle bak” verwachten. Nou, dat viel eigenlijk best wat tegen. De organisatie had een betere opkomst verdiend.
Ook de renners van WSV Emmen lieten zich lang niet allemaal zien in Gieten. Vier jeugdrenners waren er en ’s middags zagen we Joeri Fledderus (bij de junioren) en Jan Vos (sportklasse) in actie. Tot een podiumplaats brachten ze het geen van allen. Joeri werd 7e, Jan Vos 14e. De jeugdrenners van Emmen reden alle vier in categorie 5. In deze wedstrijd zagen we een korte ontsnapping van Luco Bos in het gezelschap van Finn Hiemstra. Maar het werd uiteindelijk toch een groepssprint, waarin de WSV’ers net tekort kwamen voor het podium. Luco werd 4e en Maurits Blaauwgeers 5e. Stefan Croes (15e) en Liam Haan (16e) kwamen op achterstand binnen, maar ze verdienen onze bewondering vanwege hun doorzettingsvermogen. Er zijn meer van zulke renners, die elke keer opnieuw grotendeels in hun eentje rondrijden, maar die toch dapper dóór blijven strijden. De organisatie beloonde ze met de aanmoedigingsprijs. Een uitstekend initiatief.
Al met al werd het trouwens behoorlijk druk met alle huldigingen, want behalve de dagprijzen, werden ook de eerste drie van het Aa en Hunze-totaalklassement (Rolde en Gieten) gehuldigd.
Overuren voor de beide ronde-missen Kim en Anouk (en trouwens ook voor uw fotograaf).
’s Middags begon het met de prominenten. Klamer Bos deed mee, maar eerlijk gezegd hadden we gehoopt op deelname van wat meer oud-coureurs. Die waren er wel degelijk, maar stonden langs de kant te kijken. Tot een “reünie”, zoals een aantal jaren geleden in Rolde, kwam het dus niet. Toch kregen we nog weer even dat nostalgische gevoel terug, toen Jo Wilkens naar voren kwam om het startsein te geven voor de nieuwelingen. Jo is geboren en getogen in Gieten. Hij begon in 1957 met wielrennen bij de adspiranten (de jeugdcategorie bestond toen nog niet) en debuteerde meteen met een overwinning, behaald in Emmer-Compascuum op 18 mei. In zijn totale wielercarrière behaalde hij 15 overwinningen. De mooiste daarvan was, volgens Jo zelf, in 1968 in het Friese Ried. Dat was nog in de tijd, toen het publiek 3 rijen dik langs het parcours stond en toen je als wielrenner op woensdag naar het postkantoor moest gaan om het KNWU-blad “Wielersport” met wedstrijdadvertenties persoonlijk op te halen. Deed je dat niet, en wachtte je totdat de postbode langs kwam, dan was de wedstrijd waarvoor je wilde inschrijven (dat ging nog met een dubbele startkaart) al volgeboekt.
Wat dit allemaal te maken heeft met de Ronde van Gieten ? Niet zoveel, maar soms is het heel fijn, om even weg te dromen in de tijd, toen de mensen met meer dan 3000 stonden te kijken en er nog volle pelotons te zien waren.
