Roy Eefting wint 15e Avondploeg populaires, Stan Wijkel stelt eindzege veilig.

Het alsmaar aanhoudende zomerweer maakte ons wekelijkse verblijf dinsdagavond op de Meerdijk tot een aangename bezigheid. Het aangekondigde onweersfront liet gelukkig nog enkele uurtjes op zich wachten en zodoende konden we onbekommerd van start met 53 renners aan boord.

Hadden we de vorige keer Bert Jan Lindeman als prominente deelnemer, deze keer was het Roy Eefting, die als blikvanger fungeerde. Een heel ander type renner, maar wel met een erelijst om U tegen te zeggen. Niet alleen op de weg, maar vooral ook op de baan. We zagen hem voor het eerst aan het werk, toen hij in 2004 als jeugdrenner van de Meteoor meedeed aan een trainingsrit op de Meerdijk. Roy werd toen 5^e in categorie 7. Later in dat jaar behoorde hij (net als zijn jongere broer Kevin) tot de deelnemers aan de Jeugdmeerdaagse in Emmen. Daar gaf hij meteen zijn visite-kaartje af als winnaar van de groene trui. Met tegenstanders als Mats Boeve en Ruben Vos was dat een hele knappe prestatie. Roy, die twee dagen geleden (4 september) 33 jaar is geworden, is min of meer bij toeval baanwielrenner geworden, doordat hij werk kreeg in Apeldoorn. Hoewel geboren in Harderwijk, heeft Roy zijn jeugd grotendeels doorgebracht in Grolloo, waar zijn ouders het Joytime Outdoor Klimpark runnen.

Een andere onverwachte deelnemer was Mart van Hoorn uit Doetinchem, die in tegenstelling tot Roy pas als wielrenner aan het begin staat. Na te zijn uitgestapt als voetballer, is hij vorig jaar gaan wielrennen bij de junioren. Hij won als onbekend renner in het najaar de Ronde van Huijbergen en werd 9^e in de Grote Prijs van Steenbergen. Dit jaar debuteert hij bij de beloften in het shirt van Sensa-Kanjers voor Kanjers.

Jeff Vermeulen was na een lange tijd van afwezigheid ook weer van de partij en dat geldt ook voor Karsten Veen, de schaatsende wielrenner (of is het andersom ?). Karsten greep de gelegenheid meteen aan om de snelste ronde-tijd te verbeteren (2 min. en 10,22 sec met een snelheid van 50,8 per uur).

Wie waren er nog meer ? Onze Oosterbuur Sven Harter bijvoorbeeld. Hij vertelde, dat zijn talentvolle zoon Luca (die ook als veldrijder en op de baan uitstekend uit de voeten kan) op zoek is naar een geschikte ploeg in Nederland. Ook weer eens aanwezig: Petra Welmers uit Dronten, die haar seizoen verloren zag gaan na een coronabesmetting, die haar behoorlijk parten heeft gespeeld. HWV Hardenberg had weer een belangrijk en welkom aandeel in het deelnemersveld. Ze waren met een grote groep (9 renners) naar Emmen gekomen met Arthur Helder als de vooruitgeschoven post.

Thijmen Paardekooper was er niet bij deze keer. Zijn rol als aanjager werd deze keer overgenomen door Niels Hoogeveen en Bryan Brink. Beiden uiterst actief met, direct na vrijgave van de koers, een aanval die leidde tot een kopgroepje waarbij ook de Hardenbergers Maurits Verstraten en Peter Naaktgeboren aanhaakten. Dit kwartet bleef een aantal ronden voorop, maar onder aanvoering van Tijmen Eising kwam het peloton terug. In die fase hield Roy Eefting zich afzijdig en was de strijd om de gele trui al in volle omvang zichtbaar. Quinten Vos, die in het afgelopen weekend zijn goede vorm had onderstreept met een mooie 5^e plaats in de Omloop van het Bruchterveld, kreeg van klassementsaanvoerder Stan Wijkel geen centimeter ruimte. Quinten probeerde het nog wel en paar keer, maar telkens reageerde Stan meteen. Als door een wesp gestoken. Stan is vastbesloten om de trui tot het eind toe in zijn bezit te houden en hij heeft natuurlijk voldoende ervaring opgebouwd om te weten hoe dat moet. En dus legde hij Quinten aan een ijzeren ketting, waaruit geen ontsnappen mogelijk was.

Maar die tweestrijd bood juist kansen aan de anderen. En zo zagen we op de bult aan de achterzijde van het parcours tien man wegrijden: Elmar Bischop, Mart van Hoorn, Bryan Brink, Karsten Veen, Jacky Lotterman, Arthur Helder, Niels Hoogeveen, Rick Pors, Timo v.d. Weijden en Jeff Vermeulen. Roy Eefting is dan zo’n renner, die op dat moment weet, dat je er bij moet zijn. Daarom kwam hij nu in actie en dat was voor Tijmen Eising het sein om óók te gaan. Peter Naaktgeboren probeerde aan te haken, maar hij moest de trein laten gaan. Het tempo werd behoorlijk opgeschroefd, waardoor zowel Elmar Bischop als Timo v.d. Weijden in de problemen kwamen. Ook zij moesten de kopgroep uitzwaaien. Het was de definitieve slag met 10 sterke renners, waarbij zich dus ook Jacky Lotterman, als enige WSV’er, bevond. Klasse !

In de finale werd de kopgroep uiteen gereden. Vooraan kwamen Tijmen Eising, Karsten Veen, Jeff Vermeulen, Roy Eefting en Arthur Helder, op een afstandje gevolgd door Mart van Hoorn, Jacky Lotterman, Niels Hoogeveen, Bryan Brink en Rick Pors. Het peloton met Quinten Vos en Stan Wijkel volgde toen met ruim anderhalve minuut achterstand. Ondertussen hadden meerdere renners de koers verlaten, waaronder Jesse Beuker uit Odoorn, die lange tijd prima stand had gehouden en Sander Kroeze, de motorracer uit Mussel, die een mindere dag had.

Vooraan probeerde Tijmen Eising de eindsprint te ontlopen, maar hij kreeg uitgerekend de snelle finisher Roy Eefting mee en toen was de aardigheid er voor Tijmen wel zo’n beetje af. Dat bood Karsten Veen de kans om weer bij te komen, met Jeff Vermeulen in z’n wiel. Slachtoffer van deze acties werd Arthur Helder, die werd opgepikt door het restant van de oorspronkelijke kopgroep.

Terwijl de toeschouwers (waaronder onze ex-renner en wielerman Johan Boxem uit Nieuw-Amsterdam) zich opmaakten voor een spannende eindsprint, kwam er plotseling iemand in z’n eentje uit de laatste bocht tevoorschijn. Het was Roy Eefting, die won op de manier zoals Quinten Vos dat een week eerder had gedaan: met een korte solo (of met een lange sprint, ’t is maar hoe je het wilt noemen).

Karsten Veen kwam afgetekend als 2^e binnen en daarna kwam Jeff Vermeulen nog net op tijd (3^e) om het snel naderende achtervolgende groepje achter zich te houden. Mart van Hoorn werd 4^e, Bryan Brink 5^e en Tijmen Eising liet zich op de valreep passeren door Niels Hoogeveen (6^e) en Arthur Helder (7^e). Als laatsten van de oorspronkelijke kopgroep kwamen Rick Pors (9^e) en Jacky Lotterman (10^e) binnen, moegestreden, maar blij met hun prestaties.

Een ruime minuut later arriveerde het peloton onder aanvoering van Quinten Vos, die spreekwoordelijk zijn gram kwam halen met een verschroeiende eindsprint. Stan Wijkel zag het gelaten aan. Hij hield de schade zeer beperkt en kon zich troosten met de gedachte, dat hij in de laatste wedstrijd door niemand meer kan worden achterhaald en dus ging even, heel subtiel, zijn vingertje omhoog toen hij de streep passeerde. Missie geslaagd. Datzelfde geldt ook voor Laurel ter Braak bij de dames. Zij finishte netjes als 20^e en is onbereikbaar voor iedereen.

Onder de uitrijders in het peloton bevond zich ook weer onze nieuweling Luco Bos, die tegenwoordig steevast bij de eerste 20 terug te vinden is.

De uitslag (alleen met transponder)

1 Karsten Veen, Westerlee

2 Jeff Vermeulen, Gasselte

3 Mart van Hoorn, Doetinchem

4 Bryan Brink, Gasselte

5 Niels Hoogeveen, Hoogeveen

6 Arthur Helder, Nieuwleusen

7 Tijmen Eising, Emmen

8 Jacky Lotterman, Emmen

9 Quinten Vos, Emmen

10 Chris Jansen, Hardenberg

11 Stan Wijkel, Holsloot

12 Sven Meis, Gasselte

13 Gert de Veen, Zuidbroek

14 Wilfred Drenthen, Veenoord

15 Mart Vos, Aalden

20 Laurel ter Braak, Eeserveen